Orthopedische ingrepen, behandeling van tumoren, levensreddende operaties: Mercy Ships doet met het grootste ziekenhuisschip ter wereld zware ingrepen bij de allerarmste patiënten. Gratis. Maggi Vanacker uit Meeuwen-Gruitrode poetste twee maanden lang vrijwillig op het schip, dat in 2018 in het West-Afrikaanse Guinee lag. “Ik betaal om hier als vrijwilligster te werken. Ik ben hier intens gelukkig.”
De doorslaggevende reden
Maggi, kan je jezelf even voorstellen?
Ik ben Maggi uit Limburg, ik ben gehuwd met Eddy en heb 3 kinderen.
Hoe ben je bij Mercy Ships geraakt, hoe en wanneer besloot je dat je vrijwilliger wilde worden op het schip?
Ik kwam met Mercy Ships in contact na het bekijken van een documentaire over hen op National Geographic. Direct na de uitzending zei ik tegen mijn man dat ik als vrijwilliger bij hen ging werken.
Wat was de factor die je over de streep trok?
Het gehele concept dat Mercy Ships aanbiedt. Niet alleen gratis operaties aanbieden aan de armsten maar ook ervoor zorgen dat het land verder kan ontwikkelen in het aanbieden van de juiste gezondheidszorg nadat Mercy Ships naar een ander land vertrekt. Bijvoorbeeld door het opleiden van de plaatselijke artsen in de technieken die zij toepassen op het ziekenhuisschip.
Transformaties
Verklaren mensen uit je omgeving je voor gek: zelf reis bekostigen en dan nog ervoor gaan werken? Wat vinden ze ervan?
In het begin heb ik wel gemengde reacties gehad omdat je moet betalen voor je verblijf op het schip. Maar nadat ik had uitgelegd dat je ook voor je verblijf en eten en drinken moet betalen als je op hotel gaat begrepen de meesten in mijn omgeving het wel. Nu is iedereen apetrots op mij omdat ik dit doe.
Waarom Mercy Ships en niet een andere organisatie?
Zoals ik al zei. Het gehele concept. Je hebt meer het gevoel dat je daadwerkelijk betrokken bent. Je werkt immers op het schip en ziet de transformaties gebeuren bij de patienten. En dit niet alleen fysiek, maar ook psychisch.
Wat vind je van je functie als housekeeping?
Ik ben heel tevreden dat ik daarin tewerkgesteld ben. Je werkt samen met mensen (dagwerkers) van hier. Het is een ervaring op zich om te mogen samenwerken met mensen uit de cultuur van het land.
Zou je willen teruggaan? Waarom, waarom niet?
Dat spreekt voor zich. Als de financiën het toelaten en het gezin erachter staat, zal ik in de toekomst nog als vrijwilliger aan boord gaan.
Het leven aan boord
Hoe is de sfeer op het schip? Hoe moet ik me dat voorstellen?
De sfeer is hier opperbest. Je hebt hier zeer veel nationaliteiten door elkaar en dat maakt het boeiend. Ook staat iedereen achter Mercy Ships en dat schept een band. Als mens moet je wel empatisch zijn om hier te werken en ik hou van mensen met deze ingesteldheid.
Heb je vrienden gemaakt op het schip?
Ja heel veel. Maar dit ligt ook veel aan jezelf. Stel je open op en dan komt de rest vanzelf. Ik heb me ook aangemeld om ‘be friend with a patient’ te worden. Ondertussen zijn er nu al 4 patiënten waarmee ik bevriend ben. Dus zelfs al werk je hier niet als verpleger of dokter, je hebt toch de mogelijkheid om met patiënten in contact te komen.
Wat was de meest schokkende ervaring die je opdeed?
Niet zozeer de ingrijpende operaties die hier gebeuren, maar wel het feit dat door culturele verschillen sommige mensen worden uitgesloten in hun gemeenschap waarin ze wonen. Meer specifiek mensen met een gespleten gehemelte worden verstoten omdat men denkt dat de moeder zich niet hygiënisch heeft verzorgd tijdens de zwangerschap. Wij weten dat dit veroorzaakt wordt door een erfelijke afwijking.
Wat was een aangename verrassing?
Samenwerken met de lokale bevolking zoals de dagwerkers in de housekeeping.
Hoe is het verblijf op het schip, praktisch gezien dan? Slapen in een kajuit, altijd samen eten…
Dat valt reuze mee als je je sociaal opstelt. Wij slapen met 10 in een kajuit. Zowel ouderen als jongeren en ik heb vrienden die jonger en ouder zijn. Ook is er een schema opgesteld dat wekelijks verandert. Iedereen heeft een bepaalde taak uit te voeren tijdens de week om de kajuit netjes te houden. Dat werkt wel behoorlijk goed. Eten doe ik meestal in de dining room samen met vrienden. Maar je kan je ook terugtrekken in de kajuit om te eten.
Wat zou je andere vrijwilligers aanraden die voor de eerste keer naar het schip komen?
Gewoon doen. Treed uit je comfortzone en twijfel niet. Je krijgt er zoveel voor terug.