Mossane is vier jaar en door cataract blind geboren. Haar papa is haar grote held. Bij hem voelt ze zich veilig. Hij zou zó graag zijn lieve dochter haar zicht teruggeven. Met haar handen en tastzin kon Mossane zich goed redden, maar vanwege haar vertroebelde zicht was ze verlegen en trok ze zich vaak terug. Haar ouders waren 'haar ogen', en vier jaar lang was het hun grootste wens dat Mossane's gezichtsvermogen zou worden hersteld.
Als kleuter van vier kreeg Daouda een gezwel op zijn kaak, dat uitgroeide tot een woekerende tumor. Door de pijn moest hij noodgedwongen stoppen met school. Zijn vader Hamady reisde wanhopig met hem naar alle ziekenhuizen in Senegal én in twee buurlanden: “Nergens was er een arts die Daouda’s tumor kon verwijderen."
Dertien jaar geleden kreeg Charity een vreemde knobbel op haar kin, die zienderogen groeide. De jonge vrouw was diep ongelukkig en ten dode opgeschreven. Sylvester, een medewerker van een plaatselijke hulporganisatie die toevallig in haar dorp was, stelde voor om Charity naar een ziekenhuis te brengen. Maar Charity en haar familie kozen ervoor om een behandeling op te starten bij de plaatselijke kruidenman. Die kon haar echter niet helpen.
Marieme zocht met haar 6 kinderen - 4 meisjes en 2 jongens - hulp aan boord van ons ziekenhuisschip. De broertjes en zusjes leden allemaal aan syndactylie, een aandoening waarbij de vingers en/of tenen aan elkaar zijn vastgegroeid.
30 lange jaren had de vreselijke tumor op het gezicht van Sambany gewoekerd. Dag na dag had het tumorweefsel zich dieper in zijn kaak, hals en nek vastgebeten. Zijn leven was in gevaar en we moesten dringend ingrijpen.
Fita (5 jaar) had een grote, woekerende tumor in zijn aangezicht. Hij werd overal aangestaard en uitgesloten. Medische hulp was onbereikbaar en onbetaalbaar. Zonder operatie zou Fita sterven.
Natou is een 10-jarig meisje uit Guinee. Een levensbedreigende tumor kwelde haar mooie gezichtje. Het begon als banale tandpijn die niet behandeld werd toen Natou nog een kleuter was. Door een infectie ontaardde die in een afschuwelijk abces.
Houleye werd geboren met een enorme tumor in haar nek. Ze werd overal uitgelachen en gepest. Ze schaamde zich zo dat ze niet meer buiten durfde te komen. Langzaam maar zeker kneep de groeiende tumor ook haar luchtpijp en slokdarm dicht.
Gamai was amper één jaar oud toen ze door een ongeluk brandwonden over haar hele lichaam opliep. Ze kon haar handen en armen hierdoor niet goed meer bewegen. Een glimp van hoop ontstaat in het hart van mama Confort wanneer ze hoort dat Gamai in aanmerking komt voor een operatie.
