Ze heeft al meer dan 100 baby’s ter wereld geholpen. Koumba – 39 jaar – runt al 16 jaar met liefde en passie de enige verloskundigenpraktijk in haar dorp in het zuiden van Guinee. In Guinee reizen dokters het land door om in kleine dorpen en steden mensen een medische opleiding te geven. Deze mensen kunnen daarna op hun beurt deze medische kennis gebruiken om anderen te helpen. Ook Koumba pakte deze kans met beide handen aan.
Levensbedreigende tumor
Vandaag vervult Koumba met trots haar rol als verloskundige. Ze ziet ‘haar’ baby’s opgroeien in het dorp en later vaak ook weer vertrekken, op zoek naar werk of opleiding in de stad. Zelf leidt ze op haar beurt ook weer nieuwe verloskundigen op, zodat steeds meer vrouwen geholpen kunnen worden. Maar Koumba komt van ver. Vijf jaar geleden kwam haar leven plots op losse schroeven te staan wanneer ze een bult in haar nek ontdekt. Het is een tumor, die door de jaren heen zo gegroeid was dat hij haar luchtwegen blokkeerde.
Het werk waar ze zo van hield wordt plots onmogelijk om te blijven doen. Ze is snel moe en buiten adem. Ze veest voor haar toekomst. De dreiging dat ze niet meer zou kunnen werken en misschien zelfs zal overlijden, hangt als een donkere wolk boven haar hoofd. Haar familie en de mensen van het dorp bidden. Ze hopen dat de vrouw die hen al zo vaak geholpen heeft, nu zelf hulp mag ontvangen.
Maar dan hoort Koumba dat het ziekenhuisschip van Mercy Ships naar Guinee komt en er gratis operaties zal aanbieden. Bij de screening ontdekt ze bovendien dat Mercy Ships mensen met haar aandoening kan helpen. Ze kan het nauwelijks geloven. Zou ze dan eindelijk bevrijd kunnen worden?
Nieuwe dromen voor Koumba
Tijdens de wachttijd voor haar operatie durft Koumba al weer voorzichtig een beetje te gaan dromen. Haar liefde voor anderen zit diep: ze krijgt nauwelijks geld voor haar werk als verloskundige, maar ziet het als haar roeping om anderen te helpen. Ze zegt: ‘Ik krijg een veel beter cadeau dan geld: ik help moeders om te bevallen. Als ik een moeder zie die haar gezonde baby vasthoudt, is dat voor mij een groot geschenk. Als ik geopereerd kan worden, ga ik daarna terug naar mijn dorp om nog meer mensen te helpen. Ik word geholpen en kan daardoor anderen weer helpen. Dat is pas echt geluk!’