Het ziekenhuisschip de Africa Mercy meerde in 2012 aan in Guinée Conakry voor een nieuwe missie. Eén van de duizenden patiënten die toen door de chirurgen geopereerd werden, was Memouna, een 13-jarige meisje met een neurofibroom (gezwel in een zenuw ontstaan door woekering van bindweefsel). Dit type tumoren is meestal goedaardig, maar kan lokaal zeer agressief en destructief worden.

Nu, 4 jaar later, kreeg Mercy Ships het verontrustende bericht dat de tumor van Memouna weer aangegroeid was. Dr. Nerida, die Memouna geopereerd had, was aan het einde van haar werkperiode in Benin. Voor ze naar huis gaat in Australië, zal deze chirurg eerst nog naar Guinée vliegen om Memouna te onderzoeken. Deze heeft er geen idee van dat haar toestand reeds besproken werd door de chirurgen van de Africa Mercy.

Er was een follow-up behandeling voor Memouna gepland in 2014, maar die moest helaas uitgesteld worden. Mercy Ships kon niet terugkeren naar Benin door de grootste uitbraak ooit van Ebola in West-Afrika. Dr. Nerida hoopt dat het door dit uitstel niet te laat zal zijn voor Memouna. Met neurofibroma, is er altijd een kans dat de tumor terug groeit, maar dr. Nerida had nooit verwacht dat die tumor zo snel zou terug komen.

Tijdens haar bezoek dook nog een andere complicatie op. Memouna die nog maar één goed oog had, was ook het zicht in dat oog aan het verliezen. Er word een afspraak gemaakt met een lokale specialist en het resultaat was geen goed nieuws. Ze ontdekten dat Memouna een genetische degeneratieve oogziekte had, waardoor haar oog niet aan haar hersenen kan doorgeven wat ze ziet. De ziekte is niet te genezen. Binnen een paar jaar tijd, zal Memouna niet meer kunnen zien. Een harde klap voor Memouna. Maar naast dit trieste nieuws is er toch nog de hoop. De tumor van Memouna zal alsnog verwijderd worden.

Voor Memouna en haar grote zus Amamata, die haar vergezelt naar Benin, is het de eerste keer dat ze op een vliegtuig stappen. Een groot avontuur voor hen beiden. Toen dr. Tertius Venter Memouna 4 jaar geleden heeft geopereerd, was hij er zich ten volle van bewust dat de tumor terug zou kunnen komen. Maar indien ze toen niet geopereerd was, zou de tumor nu de dubbele omvang gehad hebben. Met deze follow-up operatie, hoopt hij nu de kans te krijgen om het gezwel volledig te verwijderen. Tijdens de anderhalf uur durende operatie, merkt dr.Tertius dat de tumor groter is dan eerder op de scans te zien was. Anderzijds kon hij ook vaststellen dat de tumor haar hersenen nog niet had bereikt. Maar een neurofibroom is onvoorspelbaar en zelfs nu, na de tweede operatie, is er nog altijd kans dat de tumor terugkomt.

Na een toch succesvolle operatie is het nu aan Memouna om verder te genezen, zowel lichamelijk, als mentaal. Ze moet nu proberen om uit de cocon te komen die ze met de tijd rond haar heeft opgetrokken, door opnieuw contact te zoeken met vrienden en zo terug deel uit te maken van haar omgeving.
Voor de chirurgen en verpleegkundigen die Memouna behandeld hebben, is het zien van deze verandering, de grootst mogelijke beloning die ze ooit kunnen krijgen.