Emma Boënne ging voor de tweede keer op missie bij Mercy Ships
“Ik kon nóg meer betekenen voor de patiënten aan boord”
Bijna 50 jaar lang brengt Mercy Ships met ziekenhuisschepen gratis medische zorg naar de armste landen in Afrika. Momenteel lopen er missies in Madagaskar en Sierra Leone, bemand door vrijwilligers uit de hele wereld. Elk departement is uitzonderlijk, maar het ziekenhuisdek is het kloppend hart, waar dagelijks echte wonderen plaatsvinden.
Emma Boënne, een Belgische verpleegkundige, keerde dit jaar terug naar de Africa Mercy® voor haar tweede missie. Ze werkte er zeven weken als kinderverpleegkundige en hoofdverpleegkundige van de afdeling. “Er zaten slechts enkele maanden tussen mijn twee missies, dus veel voelde vertrouwd. Het gaf meteen een gevoel van thuiskomen”, vertelt ze.
(Lees verder onder de foto)
Fifa
Een bijzonder moment tijdens deze tweede missie was de ontmoeting met Fifa, een jong meisje dat Emma tijdens haar vorige missie tien weken verzorgde. “Ze kwam terug voor een vervolgoperatie. Deze keer kon ik haar ook zien vertrekken naar huis. Dat maakte de cirkel echt rond”, vertelt Emma. Zulke momenten zijn zeldzaam én bijzonder, want patiënten komen vaak van ver en het is niet vanzelfsprekend om hen opnieuw te zien.
Als terugkerend vrijwilliger kon Emma meteen volop meedraaien in het team. “Ik wist wat ik kon verwachten. Daardoor kon ik er vanaf dag één echt zijn voor de patiënten”, vertelt Emma. Ze werd zelfs aangesteld als mentor van een lokale verpleegkundestudent, om zo haar kennis door te geven.
(Lees verder onder de foto)
Verbondenheid
Het werk is intens, maar ook ongelooflijk dankbaar. “Elke dag zie je mensen opbloeien. Een kind dat na een succesvolle operatie weer kan lachen, ouders die weer hoop hebben. Dat raakt je diep”, zegt Emma.
Wat haar het meest bijblijft? “Het contact met de patiënten, de kleine dingen die zo’n groot verschil maken. En de sterke verbondenheid onder de vrijwilligers. Iedereen werkt daar met hetzelfde doel. Die gemeenschappelijke missie schept een bijzondere sfeer aan boord.”
Emma twijfelt dan ook niet over haar toekomst: “Ik wil zeker terug. En aan nieuwe vrijwilligers zeg ik: dit is een unieke ervaring die je als mens doet groeien. Je leert je vak in een totaal andere context uitoefenen, en dat verrijkt je enorm. Aan donateurs wil ik zeggen: blijf deze mooie organisatie steunen. Dankzij jullie kunnen we blijven zorgen voor wie anders geen kans krijgt op genezing.”
