“Iedereen aan boord heeft dezelfde mindset”
Emma Boënne, een 29-jarige pediatrisch verpleegkundige uit Antwerpen, heeft het grootste deel van haar carrière gewijd aan het zorgen voor kinderen op de afdeling pediatrie van het Sint-Vincentius ziekenhuis. Dit jaar besloot ze haar kennis en ervaring naar een ander niveau te tillen door drie maanden als vrijwilliger aan de slag te gaan bij Mercy Ships, aan boord van de Africa Mercy in Madagaskar. Voor Emma werd het een waardevolle ervaring, vol voldoening en persoonlijke groei.
Van Antwerpen naar Afrika
Emma kwam voor het eerst in aanraking met Mercy Ships dankzij een vriendin die ze leerde kennen tijdens een vrijwilligersproject in Tanzania. “Mijn belangrijkste motivatie om zelf een keer mee te gaan als vrijwilliger, was om Mercy Ships te helpen en weer waardering te voelen voor wat ik graag doe: verplegen”, legt Emma uit. Met deze overtuiging besloot Emma om haar vaardigheden in te zetten op de Africa Mercy in Madagaskar, vastbesloten om een verschil te maken.
(Lees verder onder de foto)
Onvergetelijke momenten
Eenmaal aan boord van het ziekenhuisschip vervulde Emma verschillende functies. Ze begon als ‘ward nurse’ en nam na enkele weken ook de rol van ‘charge nurse’ op zich, waarbij ze verantwoordelijk was voor het coördineren van de zorg. Het dagelijkse werk verschilde niet veel van haar taken in België: “Het werk op zich is hetzelfde, maar de sfeer is anders. Iedereen aan boord heeft dezelfde mindset, dezelfde energie”, vertelt ze.
Ook het contact met de patiënten verliep bijzonder vlot, vooral dankzij de hulp van de lokale ‘daycrew’, die als tolken fungeerden. “Ik had soms het gevoel dat de communicatie daar zelfs beter verliep dan in België”, lacht Emma. Maar wat haar het meest is bijgebleven, is de diepe dankbaarheid van de patiënten en hun families. “Die dankbaarheid is echt van onschatbare waarde.”
(Lees verder onder de foto)
Fifa
Een van de meest ontroerende verhalen die haar bij zal blijven, is dat van Fifaliana of ‘Fifa’. Het 17-jarig meisje was slachtoffer geworden van een zuuraanval. Door de ernstige brandwonden was een reeks van reconstructieve operaties noodzakelijk.
“Fifa had brandwonden in haar gezicht en haar schouder was verkleefd met haar borstkas door een eerdere operatie”, herinnert Emma zich. “Het was een moeilijk en uitgebreid proces met verschillende complicaties. Maar ondanks alles toonde Fifa een vechtlust die ik nog nooit eerder had gezien.” Het opbouwen van een band met Fifa en het zien van haar herstel, ondanks alle tegenslagen, raakte Emma diep. “We communiceerden vaak met onze ogen, wat ons soms deed lachen tot tranen toe. Dat soort momenten maken dit werk zo bijzonder.”
(Lees verder onder de foto)
Dankbaar
Het leven aan boord van het schip bood gelukkig ook ruimte voor ontspanning en samenzijn met collega’s. “Omdat we allemaal op dezelfde plek verblijven, doe je vaak dingen samen, voor of na een shift”, vertelt Emma. “Zo gingen we regelmatig naar de lokale markt, haalden we een ijsje of volgden we samen een Zumba-les.” Momenten die voor ontspanning zorgden en die de band tussen de vrijwilligers versterkten.
Als Emma terugblikt op haar tijd bij Mercy Ships, realiseert ze zich dat ze eigenlijk zonder concrete verwachtingen aan haar reis begon. “Ik heb het gewoon op me laten afkomen”, zegt ze. Wat ze wel merkt, is dat ze door deze ervaring innerlijk rustiger en milder voor zichzelf is geworden. “Het werk heeft me op veel manieren veranderd, en daar ben ik dankbaar voor.”
Oproep
Voor de schenkers van Mercy Ships heeft Emma nog een duidelijke boodschap: “Blijf dit prachtige project steunen!” Alleen dankzij de bijdragen van donateurs kunnen vrijwilligers zoals Emma doorgaan met het bieden van medische zorg aan mensen die het hard nodig hebben.
En of Emma in de toekomst weer aan boord stapt? Daar hoeft ze niet lang over na te denken: “Zeker en vast!”
