Brigitte Reynaert (60) heeft het kleine, landelijke Lo voor twee maanden ingeruild voor vrijwilligerswerk bij Mercy Ships. Brigitte hielp mee aan boord van het ziekenhuisschip de Global Mercy, dat klaargemaakt werd voor een eerste werkperiode in Senegal.
Mercy Ships heeft vrijwilligers met allerlei achtergronden en vaardigheden nodig om 's werelds grootste particuliere ziekenhuisschepen operationeel te houden. Dankzij vrijwilligers zoals Jens kan de bemanning erop vertrouwen dat alle veiligheidsvoorzieningen op het schip werken en klaar staan in geval van nood.
Ik ben Peter Heck, 63 jaar en sinds een jaar in prepensioen. Toen ik jaren geleden een reportage op televisie over Mercy Ships zag, zei ik: “Als het ooit past, dan wil ik daar graag aan meewerken”. Na mijn bezoek aan de Global Mercy in Antwerpen was ik helemaal overtuigd en meldde ik me aan als vrijwilliger.
Anesthesiste Catherine Vandewaeter gaf tijdens haar derde missie bij Mercy Ships in Senegal vorming aan zorgpersoneel in het binnenland. Ditmaal werkte de anesthesist voor het programma Medical Capacity Building, dat tien jaar geleden werd gelanceerd om mensen in de lokale ziekenhuizen op te leiden „We hielpen artsen en verpleegkundigen de kennis en ervaring die ze al in huis hebben te plaatsen in een breder kader, zodat ze ziekenhuisbreed kunnen bijdragen aan meer veiligheid voor de patiënt”, zegt ze.
Het wordt een steeds belangrijker onderdeel in het werk van Mercy Ships: Medical Capacity Building (MCB). Twee vrijwilligers die zich op dit moment inzetten in het MCB-programma in Senegal zijn anesthesiste Catherine Vandewaeter en NKO-chirurg Jos Claes.
Geert Michiels, gehuwd en moeder van 3 volwassen kinderen, was kleuterleidster. Na 33 jaar ging zij op zoek naar een nieuwe uitdaging. Die vond ze op het ziekenhuisschip van Mercy Ships in Senegal.
Ons nieuwe ziekenhuisschip werd op vrijdag 27 mei feestelijk ontvangen in Senegal. 7 Vlaamse vrijwilligers aan boord maakten de aankomst in Dakar vanop de eerste rij mee: Danielle De Paepe (keuken), Peter Hermans (keuken), Lucienne Beckers (receptie), Dirk Huyghe (eetzaal), Jesper Grant (eetzaal) en Peter Heck (huishouding).
Als videograaf is Eugene Ampadu altijd al een visueel persoon geweest. Tijdens zijn jeugd in Ghana had Eugene veel gehoord over Mercy Ships. Zijn vader speelde zelfs voor een lange tijd een rol in het Mercy Ships ‘Onboarding programma’ in heel Afrika, waar hij de nieuwe Afrikaanse bemanningsleden trainde en begeleidde.
Siara was een jaar oud en zou zonder operatie uiteindelijk sterven omdat ze met haar gespleten lip en open gehemelte niet voldoende kon eten. Mercy Ships-vrijwilliger Mirjam sloot haar in haar armen en in haar hart. Ze hield een dagboek bij over haar bijzondere ontmoeting met de kleine Siara.
